Mój świat

 Poszłam na wycieczkę do lasu,

By uciec od tego gwaru i hałasu.

Bo nasz świat jest brudny,

I tym dla mnie nudny.

Dookoła drzewa mnie otaczają,

I tajemniczy nastrój tym sprawiają.

Gdy tak spaceruję,

Świetnie się czuję.

Słucham trelu ptasiego,

Bo nie ma drugiego takiego.

W borze jest powietrze świeże,

I ja w to wierzę,

Z jak będziemy pośród drzew spacerować,

Zaczniemy mniej chorować.

Lekarstwem naszym jest właśnie las,

I właśnie w nim powinniśmy spędzać czas!

 Każdy ma o mnie zdanie inne,

I to wydaje mi się dziwne.

Bo niektórzy mnie nie znają,

A o różne rzeczy posądzają.

Choć mówią, że są przyjaciółmi prawdziwymi,

Tak naprawdę są ludźmi fałszywymi.

Chcą rozwalić mi życie,

I czekają na to skrycie.

Aż powinie mi się noga,

I ogarnie mnie wielka trwoga.

Lecz na to nie pozwolę,

Bo wiem, że mam silną wolę.

Do tego dążyć właśnie chcę,

I nic nie powstrzyma przed tym mnie.

 Każdy ma swoje wady i zalety

To jest ludzi mankamentem niestety.

Dla niektórych jest to przeszkodą,

By kroczyć własną drogą.

Bo szukają winy w sobie

A nie w drugiej osobie.

A ścieżka bywa kręta,

I ludzi złością pęta.

Często zdanie zmieniamy

I tym się od innych odróżniamy.

To nie zależy od wyglądu,

Że bronimy czyjegoś poglądu.

Powinniśmy z tego dumni być,

I w zgodzie z innymi żyć.

  Siadając do lektury,

Nie oceniaj jej z góry.

Bo choć nieciekawa okładka,

To może być wielka wpadka.

Daj się ponieść fantazji,

Bo może już nie być takiej drugiej okazji.

Książka przeniesie Cię w świat inny,

W którym nikt nie czuje się winny.

Choć jesteś rad,

Nie szukaj w sobie wad.

Dostrzegaj tylko dobrze strony,

A wtedy nie będziesz zawiedziony.

Powieść oczy na świat Ci otworzy,

Jakiego nikt prócz Ciebie nie stworzy.

Bo w nim wszystko możesz,

I innym także w tym pomożesz.

Tak więc przyjacielu drogi,

Swój czas cenny, błogi,

Poświęć na czytanie,

I nie pozwól na jego zmarnowanie!

Mój drogi przyjacielu,

Usiądź wygodnie w fotelu.

Zamknij na chwilę oczy,

Bo zaraz Cię coś zaskoczy.

Przeniesiesz się w świat bajkowy,

Który jest piękny i kolorowy.

W nim każdym możesz się stać,

O to nie musisz się bać.

Możesz być motylem, księżniczką, ptakiem,

Wróżką, księciem , a nawet wilkołakiem.

Martwić się o nic nie musisz , 

Bo zaraz w daleką podróż wyruszysz.

Na inny ląd,

Choć może bedziesz musiał iść pod prąd.

A kiedy zabaczysz tamten świat,

I ten pięknie pachnący kwiat,

Lepiej się poczujesz,

Dalej powędrujesz.

Przez kotliny, niziny,

Pola, rzeki, doliny, 

A wtedy dojdziesz do celu,

Jak innych już wielu.

Nadejdzie kres twej wędrówki, 

I wrócisz do swojej starej kryjówki.